هر چیزی که در جستن آنی, آنی

آنقدر از کودکی بکن نکن‌های بی‌ دلیل و بیجا شنیده ایم و آنقدر ما را با خودمان بیگانه بار آورده اند که در بزرگسالی‌ قادر نیستیم واقعیت خود را، همانی که هستیم را، صادقانه، و از صمیمِ قلب ، به دیگران نشان دهیم.  شده ایم تمثالِ مجسمِ خشکسالی در یک سرزمینِ ممنوعه . آنقدر کوچه پس کوچه‌های تنگ و تاریک داریم که هم خودمان گم می‌شویم هم دیگران. ... چنان درگیرِ حفظِ اغراق آمیزِ ظواهر شده ایم که هیچ کس از خودش نمی‌پرسد این خود آزاری بی‌ انتهای جنون آمیز تا به کی‌ ؟ این ترسِ کشنده ی " از دست دادن‌های مکرّر" تا به کی‌ ؟؟ متن از خانم نیکی فیروزکوهی عزیز هر چیزی که در جستن آنی, آنی...ادامه مطلب

سلامهه خنده دار شده.. حتی نمیدونم چطوری شروع میکردم قدیما..از هیاهوی نوجوانی گذشتم.. با تجربه های متفاوت و درک متفاوت تری از زندگی دست و پنجه نرم کردم.شاد بودم.. غمگین بودم.. ناچار و درمانده در عمیق ترین لایه های ناتوانی بودم..لحطه هایی غرق در شادی داشتم و دقایقی بیزار از همه چیز و همه کس..میخوام بگم زندگی کردم لحظه هارو، اما نه به معنای واقعی زندگی خوشگل و قشنگ تو نوشته ها حالا میخواد داستان باشه، کتاب یا فیلم باشه ...البته از اون داستانای سراسر مثبت گرایانه با هپی اندینگ...ولی خب روتین زندگیم رو داشتم.یه زمانی محیط بلاگفا و وبلاگم همه دنیای من بوداز هر جا گم میکردم خودم رو، اینجا پیدا میکردماگر ناراحت بودم بهش پناه میاوردم، اگر خوشحال بودم بازم دوس داشتم اینجا باشم...حرف داشتم برای زدن حالم مناسب حال و هوای اینجا بود...بیشتر از 13 سال میگذره و من دوباره برگشتم به فضایی که باهاش بیشتر از مدیاهای اجتماعی الان ارتباط برقرار کرده بودم..اینجا خیلی خودتی... قبول دارین؟البته در اینده شاید چیز بیشتری به جز یه سلام کوتاه برای شروع مکالمه داشته باشم...باید تمرین کنم... کشیده شدن به این حال و هوا رو به فال نیک میگیرم بعد از این همه سال .. هر چیزی که در جستن آنی, آنی...ادامه مطلب

ظهر پاییزتون بخیرهوا سرد شده و من واقعا از سرما بیزارم..به پاییز بنده خدا هم ربطی نداره ها.. زمستونم سرماش دوس ندارم.. و هر روز دیگه ای از هر فصلی از سال که سرما مثل الان و امروز سوزنده باشه...و مهم تر از همه،خورشید پشت ابرها باشه...دیدی بارون میاد،گاهی افتابم هست چقدر قشنگه؟دیدن این صحنه برام به دلچسبی خوردن یه فنجون شکلات داغهمثل گرمای دلنشین وقتاییه که دستاتو میگیری روی خاکستر هیزمی که اتیشش داره میره رو به خاموشی...چند روز پیش برام موضوعی پیش اومد که واقعا تو روحیه و قدرت تصمیم گیریم برای چطوری رفتار کردن به شدت تاثیرگذار بود.از حرف یکی دلخور شدم... نه کم ها، به شدت متاسفانهبعد من ادمی ام که به راحتی وضعیت روحیم و احساسی که دارم تو صورتم نقش میبنده..انگار رو پیشونیم مینویسن که الان ناراحتم.. یا تو چشام میبینی که خوشحال ترینم... یا تو گره صورتم میبینی که چقدر درمونده ام.. از حالت صدام میفهمی که میخوام گریه کنم... انقدر ساده اس خوندن من..اما، یه خصوصیت دیگه ای که دارم اینه که در عین حال اگر نخوام نمیذارم اینارو ببینن یا بفهمن ادما.. مخصوصا اگر غریبه تر، و دورتر باشن از من...اینه که به شدت من رو شکننده میکنه..به نظر من وقتی بخوای چیزی که نیستی رو مدت طولانی نقش بازی کنی،به نقطه ی شکست روانی و احساسی نزدیک تر میکنی خودت رو ..تو صحبت کردن با دیگران سعی میکنم دست رو نقطه ضعف هیچ بنی بشری نذارم...اگر طرفم برام مهم باشه این سعی،شدت میگیرهتا همین چند روز پیش هم فکر میکردم همه ی ادما باید اینجوری باشن.. و اذیتم میکرد چرا اینجوری نبودن ها...تا اینکه مغزم قبل از مریض شدن بهم دستور رها کردن داد! (البته چون دست رو بزرگترین نقطه ضعف زندگی من گذاشته بودن به این حال و روز افتاده بودم)انگا هر چیزی که در جستن آنی, آنی...ادامه مطلب

دوست داشتن چیزی شبیه به گم شدنه, توی یه آدم دیگه. حالا هرچی کسی رو بیشتر دوست داشته باشی, عمیقتر گم میشی. یه جاهایی دیگه نمیدونی که برای خودت زندگی میکنی یا برای اون... حالا دیگه همون آهنگی رو گوش میدی که اون گوش میده... همون کاری رو انجام میدی که اون می خواد... همون حرفی رو میزنی که اون دوست داره... حالا دیگه حق داری حسادت کنی, حالا دیگه چشم به راه بودن معنی پیدا میکنه, حالا دیگه دوست داری نگران باشی. از یه جایی به بعد اون نفس می کشه تا تو زندگی کنی. آدم برای دوست داشتن به دلیل احتیاج نداره اما برای زندگی کردن بهانه می خواد بهارنوشت: بعد از 6 ماه و چند روز دوباره سلام  متن از آقای پویا جمشیدی هست هر چیزی که در جستن آنی, آنی...ادامه مطلب

من و هفته ای که بی تو سَر شد و... من و جمعه ای که رو به آخرهمن و خونه ای که دلگیره بَرام... من و بغضی که باهام همسفرهچشمِ خشکیدمو با چی تَر کنم... وقتی بغضِ تو گلوم نمی شکنهوقتی دلتنگیِ آدمای شهر... قدِ تنهایی دنیای منهیه نفر میاد و روی غربتم... خط قرمز می کِشه همین بهاراین زمستونو چه جوری سَر کنم... تو سکوت جمعه های انتظارسردیِ نگاهمو اَزَم بگیر... دوری تو مثل کابوسه بَرامیه نشونه از خودت به من بده... همه جاده ها رو دنبالت میام بهارنوشت: شعر از آقای میلاد تهرانی نازنین هست احتمالا اسمشون رو شنیدید. ترانه این کار هم قشنگه اگر دوست داشتین دانلود کنین اسم خواننده ا هر چیزی که در جستن آنی, آنی...ادامه مطلب

کاش می دیدم چیست آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست آه وقتی که تو لبخند نگاهت را می تابانی بال مژگان بلندت را می خوابانی آه وقتی که تو چشمانت آن جام لبالب از جان دارو را سوی این تشنه ی جان سوخته می گردانی موج موسیقی عشق از دلم می گذرد روح گلرنگ شراب در تنم می گردد دست ویران گر شوق پر پرم می کند، ای غنچه رنگین پر پر.... من، در آن لحظه كه چشم تو به من می نگرد برگ خشكيده ايمان را در پنجه باد  رقص شيطانی خواهش را  در آتش سبز  نور پنهانی بخشش را، در چشمه مهر  اهتزاز ابديت را می بينم  بيش از اين، سوی نگاهت، نتوانم نگريست  اهتزاز ابديت را يارای تماشايم نيست كاش می هر چیزی که در جستن آنی, آنی...ادامه مطلب